هنگامی که شخصی در دادسرا اقدام به شکایت علیه شخص دیگری میکند، پرونده توسط دادستان به بازپرس یا دادیار ارجاع داده میشود. بازپرس یا دادیار در واقع قاضی است که وظیفه تحقیق در مورد جرم و جمعآوری ادله و اطلاعات درباره وقوع جرم را دارد. هنگامی که بازپرس یا دادیار با پرونده مواجه میشود، سعی میکند تا حقیقت امر را کشف کند. برای این کار لازم است متهم در دسترس او باشد تا هر وقت لازم بود بتواند از او تحقیق کرده یا در صورت اثبات جرم، اقدامات مقتضی را به عمل آورد.
یکی از ابزارهایی که در اختیار بازپرس و دادیار قرار دارد، قرارهای تامین کیفری یا همان قرار وثیقه است. هدف از قرارهای تامین کیفری، انجام اموری است که سبب دسترسی به متهم و جلوگیری از فرار یا اختفای او شده و حقوق بزهدیده برای جبرای ضرر و زیانش را تامین میکند. این قرارهای صادره در ماده ۲۱۷ آیین دادرسی کیفری ذکر شدهاند. البته صدور قرارهای تامین زمانی ممکن است که دلایل کافی برای انجام جرم توسط متهم وجود داشته باشد. یعنی از شواهد، قراین و ادله چنین برمیآید که متهم مرتکب جرم شده و مجرم است.
یکی از این قرارها، قرار وثیقه است. در قرار وثیقه، متهم مالی را به دادسرا معرفی میکند تا در صورت عدم مراجعه به دادگاه و یا عدم مراجعه در موعد مقرر، ضرر و زیان بزهدیده از محل آن مال تامین شود. این مال میتواند وجه نقد، ضمانتنامه بانکی، مال منقول یا غیرمنقول باشد که بطور معمول وثیقه بصورت اجاره سند ملکی تامین میشود. همچنین ممکن است وثیقه توسط خود متهم یا شخص ثالث داده شود.
باید توجه داشت که میزان وثیقه نباید از خسارت واردشده به بزهدیده کمتر باشد. مبلغ و میزان آن توسط بازپرس و دادیار تعیین میشود، اما انتخاب نوع آن با متهم خواهد بود. یعنی این متهم است که انتخاب میکند که کدام یک از انواع وثیقه را بدهد. البته دادسرا نیز باید امکان پذیرش آن را داشته باشد. بنابراین اگر متهم مال منقولی به دادسرا معرفی کند که امکان نگهداری از آن برای دادسرا وجود نداشته باشد، بازپرس میتواند آن را مستدلا رد کند.
اگر جویای تامین اجاره وثیقه هستید میتوانید از گروه حقوقی وثیقه آنلاین کمک بگیرید ، کارشناسان ما همه روزه از ساعت 7 صبح لغایت 22 پاسخگوی شما خواهند بود و در سریعترین زمان ممکن وثیقه مورد نیاز شما را در سراسر کشور تامین خواهند کرد